Roladki wieprzowe z mozzarellą i suszonymi pomidorami

Fajna alternatywa dla zwykłych kotletów, które są obecne na naszych stołach od lat.

Składniki: 

• 6 plastrów schab bez kości
• słoik pomidorów suszonych Ponti
• opakowanie mozzarelli Mlekovita 
• świeża bazylia
• sól, pieprz do smaku
• mąką pszenna
• bułka tarta 
• 2 jajka
• 3 łyżki mleka

Wykonanie:

Plastry schabu rozbijamy tłuczkiem bardzo cienko, oprószamy solą i pieprzem. Na każdy przygotowany plaster układamy z brzegu pomidory suszone, pokrojoną mozzarellę i świeże liście bazylii. Zawijam jak krokiety. Czyli zakładamy kawałek mięsa na farsz, następnie boki mięsa i zwijamy całość w rulon. Panierujemy w mące, później w roztrzepanym jajku z mlekiem i bułce tartej. 

Smażymy na rumiano na maśle klarownym z każdej ze stron. Upieczone odkładamy do garnka i przykrywamy pokrywką, aby spokojnie doszły. 

Podajemy z ziemniakami, pure, ulubioną sałatką. 

Jakość pomidorów suszonych jest bardzo ważna, dlatego też z braku własnoręcznie przygotowanych postawiłam na markę Ponti. Ten wybór mnie nie zawiódł.

Kolejna swojska wędlina ze słodką niespodzianką z szynkowara.

Czyż nie zapowiada się smacznie? 
Magia kolorów na zewnątrz, pyszne kruche mięso i słodka niespodzianka w środku. Szynkowar jak dla naszej rodziny jest strzałem w 10. 

Możemy cieszyć się smakiem wyśmienitych swojskich wyrobów bez większego nakładu pracy i przede wszystkim finansów. Zawsze zdrowiej i za każdym razem smacznie. 

Praca z szynkowarem daje nam niezliczone możliwości tworzenia. Co dokładnie mam na myśli pokarzę Wam przy okazji prezentowania kolejnych 4 wędlin, ale o tym niebawem. Chciałabym również nawiązać do przypraw, jakie są dostępne na stronie http://www.tradismak.pl/. W tym przypadku użyłam przyprawy sułtańskiej. Same zioła bez sztucznych dodatków, idealnie skomponowane. 

Teraz nie robię nic innego tylko czaruję wyjmując z szynkowara co rusz nowe wędliny. 

Składniki: 

• ok 700 g cienkiego schabu
• suszone morele
• suszona żurawina
• sól ok 1 łyżki
• przyprawa sułtańska

 Wykonanie:
Schab docinamy tak, aby zmieścił się nam w szynkowarze. Długim i ostrym nożem nacinamy przez środek mięso. Do powstałej kieszeni wkładamy ścisło morele i żurawinę. Całość zasypujemy przyprawą sułtańską i posypujemy solą. Wkłądamy do szynkowara i odstawiamy na dobę do lodówki. 
Po tym czasie praskę umieszczamy w garnku wyłożonym np ściereczką z wrzącą wodą i gotujemy pod przykryciem ok 70 min. Gotowe wyjmujemy i odstawiamy do wystudzenia wkładamy do lodówki i po kilku godzinach cieszymy się pysznym schabem z owocami.
Gorąco polecam!

Dojrzewająca polędwica wieprzowa.

Monotonia smaków kupowanych wędlin sprawiła, 

że zapachniało mi coś co znałam jako dziecko. 

Później sporadycznie również pojawiało się na naszym stole. Chodzi mi o typowe domowe wędliny. Moi rodzice prawie zawsze robili je metodą tradycyjną. 

Bez dodatków soli peklujących, saletry. Były robione tylko z użyciem soli, pieprzu, ogromnej ilości czosnku, i czasami majeranku. Kiedy wędliny miały być wędzone to nigdy nie były odparzane. Może nie miały idealnie różowego koloru, ale ich smak pamiętam do dnia dzisiejszego. I tak oto postanowiłam zrobić pyszną, słoną, delikatnie pikantną polędwiczkę. Dla niektórych osób jej smak może być za ostry, ja uwielbiam czuć tą sól i przyprawy. 

Jałowe wędliny zawsze mogę kupić sobie w sklepie.

Składniki:
- 1 kg dość cienkiej polędwicy wieprzowej bez kości.(schabu)
- ok 250 g soli kamiennej niejodowanej
- 4-5 ząbków czosnku.
- 2 łyżki pieprzu ziołowego (ja używam Kamisa, ponieważ jego smak jest jak dla mnie najbardziej optymalny)
- 2 łyżeczki pieprzu naturalnego mielonego Kamis
- 2 łyżki majeranku Kamis
- ostra papryka według gustu Kamis ;)
- gaza
- sznurek bawełniany
Polędwicę (schab) płuczemy pod wodą. Dokładnie osuszamy. Nacieramy ja solą. Dokładnie zasypujemy. Najlepiej zrobić to w misce lub garnku. Przykrywamy i odstawiamy na ok. 24 godziny w chłodne miejsce. Po tym czasie wyjmujemy nasze mięso i zeskrobujemy nadmiar soli.
Czosnek obieramy i przeciskamy prze praskę lub drobno siekamy. Ucieramy go z przyprawami i nacieramy dokładnie mięso.( przypraw można dać więcej lub mniej to zależy od naszego gustu i smaku). Następnie owijamy je gazą i szpagatujemy sznurkiem. Wieszamy w ciepłe i przewiewne miejsce. Nie polecam grzejnika. Mięso może nam się szybko zepsuć. U mnie wisiało pod okapem. Po 5 dniach nie darowałam i spróbowałam. Wyszło wyborne i takie jak zapamiętałam.
Koneserom mniejszym i większym gorąco polecam.